Umówmy się – jeśli myślisz, że Twoje 8GB RAM-u w zupełności wystarczy do czegoś więcej, niż przeglądania internetu (poza Chromem rzecz jasna), to ewidentnie zatrzymałeś się w 2014 roku (albo dalej ciśniesz w Lola – to też szanuję). Jeśli jednak chcesz spróbować swoich sił w nowszych produkcjach, to mocna karta i procesor czasami nie wystarczą. Mocne podzespoły będą zwyczajnie ograniczane przez mało RAM-u.

Jako że właśnie żegnamy 2020, wypadałoby podsumować nowości na PC, które znacznie przekraczają granicę 8 GB RAM, która często uchodzi za standard. RDR 2 potrzebuje przynajmniej 12, zbugowany Cyberpunk 2077 także potrzebuje 12, a nieco starsze produkcje, które wymagają 8 GB RAM-u, działają dużo lepiej na konfiguracji z dołożonym RAM-em. Czy różnica jest zauważalna? Jak najbardziej – w FIFIE to prawie 20 FPS-ów (przy dodaniu 8 GB RAM-u DDR4 i konfiguracji RTX 2060 + i7 9750). Diablo zyskuje jeszcze więcej, podobnie jak cała rzesza innych gier, które stosunkowo dobrze działają na jednej kości 8GB.

Okej, wniosek będzie prosty – 16 GB RAM-u to obecnie standard, którego nie warto odpuszczać (zwłaszcza że jedna kość 8 GB RAM kosztuje średnio 150-200 zł). To niewiele, zwłaszcza biorąc pod uwagę korzyści. Zanim jednak zaczniesz planować wymianę RAM-u, wspomnę o magicznym systemie Dual channel.

Co to dual channel?

Co to jest dual channel? Cóż, mówiąc fachowym językiem, dual channel to technologia, która polega na podwojeniu przepustowości przesyłu danych pomiędzy kontrolerem pamięci i pamięcią RAM. W praktyce oznacza to, że pamięć RAM w formacie dual channel gwarantuje lepsze osiągi pod względem wydajności i kultury pracy. Ta technologia wykorzystuje 2 64-bitowe kanały, więc matematyka jest naprawdę prosta.

Ile RAM-u do gier 2020?

Można więc założyć, że 16 GB RAM, a 16 GB RAM dual channel to dwie zupełnie różne rzeczy. I tak, zawsze jest lepiej stawiać na 2 kości – praca komputera będzie lepsza, a gry będą działały płynniej. To rozwiązanie nie jest oczywiście idealne, bo późniejsze upgrade'y będą kosztowniejsze, ale jeśli od razu zainwestujesz w 16 lub 32 GB RAM-u w formacie dual channel, możesz być pewien, że różnicę poczujesz natychmiastowo (nawet w przeglądarce Chrome).

Mimo że mówimy o pamięci RAM w kontekście gier, to warto przypomnieć, że gry wcale nie są najbardziej wymagającymi aplikacjami. Obróbka wideo lub zdjęć (a raczej renderowanie) także potrafi obciążyć system, a samo obciążenie często jest większe niż w przypadku gier. Właśnie dlatego graczy w zupełności satysfakcjonuje 16 GB RAM DDR4 w formacie dual channel, podczas gdy graficy i projektanci często muszą sięgać po 32 GB RAM-u. Zaznaczam jednak, że 32 to wariant dla profesjonalistów, a skoro to wpis poświęcony przede wszystkim grom komputerowym, to wnioski wyciągniemy takie – 2 kości po 8 GB RAM DDR4 to solidny upgrade, który wcale nie jest dużym wydatkiem!

Pewnie już zauważyłeś, że dzisiaj kwestia obudowy, a raczej jej designu, mocno odbiega od standardów, które były popularne jeszcze kilka lat temu. Wtedy nie tylko kwestia estetyki miała inny wydźwięk, ale też sama obudowa miała skupiać na sobie uwagę, chroniąc komponenty przed ciekawskimi spojrzeniami.

Obecnie obudowa schodzi na dalszy plan – liczy się to, co jest w środku. Wcześniej takie stwierdzenie odnosiło się tylko do wydajności, ale teraz dokładnie to samo można powiedzieć o kwestiach estetycznych. Dlaczego? Bo całe show kradną nowe karty graficzne, procesory i wentylatory. Poza tym, że nieustannie biją one rekordy pod względem wydajności, to są wzbogacane o ciekawe bajery – jak diody LED i inne fikuśne bajery. Dzięki temu całość świeci się jak bożonarodzeniowa choinka, a użytkownikowi jest zwyczajnie żal chować to wszystko pod standardową, plastikową obudową.

Dlatego też każdy szanujący się producent tworzy obecnie obudowy, które mają jeden panel boczny ze szkła. Dzięki temu skrzynkę można postawić na biurko i cieszyć się zestawem świecidełek przez cały rok. Mimo wszystko sama obudowa także musi coś sobą prezentować – niewiele, ale zawsze coś. Właśnie dlatego najpopularniejsze są modele futurystyczne, nastawione na minimalizm. Właśnie taka jest chociażby obudowa Corsair 4000D Airflow. Jak dla mnie, to jeden z nielicznych przykładów, gdzie „gamingowe” znaczy naprawdę ładne i eleganckie.

Przedni panel tej obudowy jest wykonany ze stali. Boczny panel to oczywiście szkiełko, które pozwala wyeksponować konfigurację. Wewnątrz znajdują się dwa 120-milimetrowe wentylatory AirGuide. W wentylacji pomaga także sam panel przedni, który – pomimo że stalowy – jest także perforowany. Ta „siateczka” naprawdę daje radę i wygląda przy tym wzorowo.

Obudowa jest przeznaczona dla płyt głównych w formacie ATX. Wewnątrz jest sporo miejsca – nie będzie problemów z wydajniejszą kartą, która potrzebuje nieco więcej przestrzeni. Co więcej, projektanci przewidzieli aż 4 sloty montażowe dla dysków, a to jasny komunikat – ta obudowa jest dla graczy. Wracając na chwilę do kwestii estetyki – producenci nie zapomnieli także o kablach. Specjalny system (a jakże) pozwala chować niepotrzebne przewody, dzięki czemu nic nie zaburza porządku wewnątrz obudowy.

Godne pochwały jest też podejście do chłodzenia. Te dwa wentylatory to nic – wewnątrz można zamontować dodatkowo radiator chłodzenia wodnego – nawet do 36 cm! To w zupełności wystarczy do utrzymania odpowiednich temperatur kluczowych komponentów, ale Corsair zrobiło jeszcze jeden krok i zadbało także o odpowiednie filtry przeciwkurzowe. Co w nich takiego szczególnego? Przede wszystkim prostota demontażu i czyszczenia. Ta obudowa to jedna z nielicznych, która naprawdę poradziła sobie z problemem kurzu. Dla obudowy, która pokazuje wszystko, co ma w środku to naprawdę ważne!

Dobra, pora na cyferki. Obudowa oferuje 9 slotów na karty rozszerzeń (7 poziom + 2 pion). Na kartę możesz przeznaczyć aż 360 mm, więc najnowsze RTX'y także wejdą bez problemu. Chłodzenie CPU można umieścić na wysokości do 170 mm, a samych wentylatorów można mieć aż 6. Obudowa jest wysoka na 466 mm, szeroka na 230 mm i głęboka na 453 mm. Waży niecałe 8 kg, ale naturalne, skoro jest wykonana w całości ze szkła i stali.

Czy jest to obudowa godna uwagi? Jak najbardziej tak. Mało tego. Sądzę, że to jedna z najlepszych pozycji na rynku, a to dlatego, że pozwala na dowolną konfigurację sprzętową, jest dobrze wykonana i nie wybija się niczym szczególnym pod względem designu, a wszyscy wiemy, że „gaming” w nazwie często oznacza dziwaczne i nieprzyjemne kształty. Z Corsair 4000D Airflow jest inaczej i właśnie za to ma u mnie sporego plusa.

Ostatnio była u mnie na blogu pewna karta graficzna. Razem ustaliliśmy, że taka grafika będzie odpowiednia do pogrania sobie w najnowsze tytuły. Każdy gracz wie jednak, że do tanga trzeba dwojga, a mocarna karta nie dostarczy żadnych wrażeń, jeśli nie będzie wspierana przez procesor. Tutaj zaczynają się schody i odwieczna wojna Intela z AMD. Wojna, która tak naprawdę jest już co najwyżej rozpaczliwą bitwą, którą prowadzą wszyscy ci, którzy nie pogodzili się jeszcze ze zwycięstwem procesorów AMD.

O ile jeszcze 5-10 lat temu to Intel był mocniejszy, tak dziś prym wiodą procesory AMD. Co ciekawe, dotyczy to nie tylko stacjonarek, ale też laptopów. Jeszcze 2 lata temu Intel prowadził na tym polu równy bój, ale 9 i 10 generacja procesorów Intel mocno odstaje od tego, co oferuje AMD. Dlatego też, polecając procesory do gier, skupiam się ostatnio tylko i wyłącznie na tych ze stajni AMD Ryzen.

Procesor musi być na tyle mocny, żeby nie ograniczać karty pamięci. To złota zasada graczy z całego świata, ale prawda jest taka, że obecne gry wyciskają wszystko nie tylko z kart, ale także z mocy obliczeniowej procesorów. Dotyczy to przede wszystkim gier typu MOBA i FPS'ów, ale każda gra 3A skorzysta z mocnego procesora. Jeśli mówimy o mocnej karcie (RTX 2070 :D), to wypada dokupić do tego procesor, który – podobnie jak sama karta – wystarczy na lata przyzwoitego grania.

2 tysiące – tyle mniej więcej przyjdzie Ci zapłacić za procesor, który usatysfakcjonuje prawdziwego PC Master Race z krwi i kości. Moja propozycja? AMD Ryzen 9 3900X. To 12-rdzeniowy potworek, który gwarantuje płynną pracę i rozgrywkę, bez względu na to, co i na jakich ustawieniach, jest aktualnie uruchomione. CPU od AMD ma do dyspozycji aż 70 MB pamięci cache, a to w połączeniu z dwukanałowym kontrolerem RAM DDR4 3200 MHz zapewnia wydajność na zupełnie nowym levelu.

Jedni narzekają na to, w jakim kierunku idzie obecny design, podczas gdy inni są tym zachwyceni. W końcu, jeszcze kilka lat temu nikogo nie obchodziło, jak wygląda GPU czy CPU – komponenty były schowane za obudową. Dzisiaj sprawa wygląda już nieco inaczej. Karty graficzne są teraz odpowiednio większe – mogą mieć 2 lub trzy wentylatory i producenci często decydują się dołożyć tam oświetlenie RGB. To samo przytrafia się już także procesorom – Ryzen 9 3900X i jego wentylator Wraith Prism jest wyposażony w diody LED. Jak to wygląda? To oczywiście kwestia gustu, ale miłośnicy podświetlenia RGB na pewno będą zachwyceni – jeśli tylko mają specjalną obudowę ze szkła, albo zrezygnują z jednego panelu. Osobiście mam zwykłą obudowę, więc podświetlenie nie jest mi potrzebne.

Warto za to poświęcić chwile wentylatorowi Wraith Prism, bo ten nie tylko dobrze rozprasza ciepło, ale jest przy tym naprawdę cichy. Architektura Zen 2 daje więc radę i z czystym sumieniem można ją rekomendować. Dobra, pora na wnioski.

1. Jak szukasz procesora do gier, to najlepszy będzie AMD.

2. Za procesor, który gwarantuje płynną rozgrywkę w każdej grze, zapłacisz 2 tysiące zł.

3. Najlepszym wyborem będzie najpewniej Ryzen 9 3900X.

Zanim ktoś zapyta – nie, AMD nie było sponsorem tego wpisu (chociaż nie miałbym nic przeciwko temu)! W kolejnych wpisach dalej będziemy przyglądać się najlepszym komponentom do gamingowego PC. Do zobaczenia!